Powrót

Jeśli chcesz obozować w górach w Austrii, trafisz na dżunglę paragrafów, w której ciężko jest się połapać. Miłośnicy nocowania na zewnątrz często nie są pewni, czy nocowanie w danym miejscu jest legalne. Marzenie o spędzeniu nocy na świeżym powietrzu rozmywa się, gdy przyjrzysz się bliżej ramom prawnym panującym w tym kraju.
 

W zależności od kraju związkowego zasady bardzo się różnią - od tolerowanego pobytu po wysoką karę grzywny, tutaj wszystko jest możliwe. Podsumowaliśmy przepisy prawne krajów związkowych Austrii.

Biwakowanie w lesie jest zabronione przez prawo w całej Austrii. Wprawdzie ustawa: Forstgesetz § 33 mówi: „każdy ma wolny wstęp do lasu”, ale „Obozowanie w ciemności, spanie w namiocie, ...” jest wyraźnie z tego wykluczone. Dlatego biwakowanie w całym lesie jest prawnie zabronione! Wyjątkiem jest sytuacja, w której istnieje wyraźna zgoda właścicieli gruntów.

Powyżej linii drzew zaczyna się strefa alpejskiego pustkowia (alpines Ödland). Przepisy dotyczące biwakowania w tym obszarze znacznie się różnią w zależności od kraju związkowego. Niezależnie od sytuacji wskazane jest posiadanie zgody właścicieli gruntów.

Ogólnie w Alpach dozwolone jest alpejskie biwakowanie (das alpine Biwakieren). To oznacza nieplanowany biwak w sytuacji awaryjnej (Notbiwak), np.: w przypadku kontuzji, złej pogody lub zapadniecia zmroku. Uwaga! Zamierzone/celowe biwakowanie utożsamiane jest z noclegiem w namiocie! Osoby naruszające prawo mogą zostać ukarane grzywną w wysokości do 14 500 euro, w zależności od kraju związkowego.

Według ustawy Burgenländisches Naturschutz- und Landschaftsschutzgesetz 1990 zabrania się biwakowania na zewnątrz, poza oficjalnie wyznaczonymi polami namiotowymi lub placami kempingowymi. Dotyczy to też parkowania przyczepami kempingowymi (§12 Abs..1).
Wyjątkami według ustawy Bgld. Camping- und Mobilheimplatzgesetz (§18) są:
• Obozy namiotowe organizacji młodzieżowych
• Obozy namiotowe w ramach publicznej opieki nad młodzieżą
• Obozy namiotowe w ramach publicznych imprez plenerowych
W przypadku grup składających się z dziesięciu lub więcej osób oraz w przypadku pobytów dłuższych niż trzy dni, projekt musi zostać zarejestrowany w odpowiednim urzędzie rejonowym, nie później niż na tydzień przed obozem.

Według ustawy Kärntner Naturschutzgesetz (2002) zabrania się biwakowania na otwartej przestrzeni, poza oficjalnie zatwierdzonymi polami biwakowymi. Jedynym wyjątkiem jest nieplanowany biwak alpejski (das alpine Biwakieren).

Według ustawy Niederösterreichisches Naturschutzgesetz (2000) zabrania się rozbijania namiotów i parkowania przeczepami kempingowymi na użytkach zielonych, poza zatwierdzonymi polami biwakowymi/ kempingowymi.

Według ustawy Oberösterreichisches Tourismusgesetz (2018) alpejskie pustkowie (alpines Ödland) powyżej linii drzew (i poza pastwiskami) jest „wolne dla ruchu pieszego”. Z zachowaniem ogólnej ostrożności/kompatybilności (nie niszczyć, nie przeszkadzać) biwakowanie jest dozwolone.

Obowiązujące tutaj ustawy to: Salzburger Campinggesetz (2013), Salzburger Gesetz über die Wegefreiheit im Bergland (1920) i Salzburger Naturschutzgesetz (1999). Biwakowanie w górach wysokich zasadniczo nie jest zabronione, ale wymagana jest odpowiednia „wrażliwość” w kontaktach z naturą. Alpenverein zaleca: przede wszystkim grupy powinny skontaktować się z działem ochrony przyrody odpowiedzialnego urzędu okręgowego jeszcze przed rozpoczęciem wycieczki.

Według ustawy Steiermärkisches Gesetz zur Wegefreiheit im Bergland (1922) „alpejskie pustkowie (alpines Ödland) nad linią drzew, z wyjątkiem innych obszarów użytkowanych np. jako pastwiska (pastwiska alpejskie) są wolne dla ruchu turystycznego i każdy może na nie wejść”. Z zachowaniem ogólnej ostrożności/kompatybilność (nie niszczyć, nie przeszkadzać) powinno być również możliwe biwakowanie na alpejskich pustkowiach (alpines Ödland).

Według ustawy Tiroler Campinggesetz (2001) biwakowanie poza polami biwakowymi/kempingowymi jest zabronione. Jedynym wyjątkiem jest biwakowanie alpejskie (das alpine Biwakieren) przez krótki okres czasu, w sytuacji awaryjnej np.: w przypadku kontuzji, złej pogody lub zapadnięcia zmroku.

Według ustawy Vorarlberger Campingplatzgesetz burmistrz może zabronić ustawiania namiotów poza polami biwakowymi/kempingowymi, jeżeli zostaną poważnie naruszone interesy bezpieczeństwa, zdrowia, rolnictwa lub ochrony naturalnej równowagi, krajobrazu.

Mimo że są to często najbardziej atrakcyjne obszary pod względem krajobrazowym, biwakowanie na obszarach chronionych jest zabronione. Najsurowsze zasady obowiązują w: parkach narodowych, rezerwatach przyrody i obszarach specjalnej ochrony, dlatego zdecydowanie zaleca się uzyskać szczegółowe informacje na temat istniejących wytycznych przed rozpoczęciem wyprawy.

 

https://www.alpenverein.at/portal/service/presse/2023/2023_06_22-Wildcampen.php
 

Powrót